Bilim İnsanları, Hava Kirliliği ve Kemik Erimesi Arasında Bir Bağlantı Keşfetti
Araştırmacılar, hava kirliliğine maruz kalmanın insan kemiklerinde zayıflamaya neden olduğunu keşfetti. Hindistan’da araştırma yapan bilim insanları, hava kirliliği arttıkça kemik minerallerinin azaldığı sonucuna ulaştı.
Hava kirliliği sonucu oluşan hastalıkların sayısı her geçen gün artıyor. Şimdiye kadar hava kirliliğinin akciğer, kalp, rahim ve göz ve potansiyel olarak da zihinsel hastalıklara neden olabileceğini biliyorduk.
Bilim insanları, bu hastalıkların bir yenisini daha keşfetti. Hindistan’daki Haydarabad kentinin dışındaki 23 bölgede 3.700 kişiyle çalışan bilim insanları, PM2.5’lik kirlilik seviyesinde faaliyetlerini yürüttü. Yakındaki köylerde 35,7 yaş ortalamasındaki insanları inceleyen araştırmacılar, hava kirliliği ile kalça ve omurgadaki kemik minerallerindeki değişimin bir ilgisi olabilir mi sorusuna karşın çalışmalara başlayarak; kemik minerallerindeki değişim, kemik erimesi teşhisi için kullanılan bir ölçü.
Barcelona Küresel Sağlık Enstitüsü’nden Cathryn Tonne, genel olarak bakıldığında yüksek hava kirliliği seviyesindeki artışla daha düşük kemik mineralleri arasında bir örüntü gördüklerini belirtiyor. Bölge sakinlerinin maruz kaldığı ortalama PM2.5’lik seviye, metrekareye yıllık 32,8 mikrogram kirlilik demek. Bu sayı, Dünya Sağlık Örgütü’nün belirlediği güvenli seviyeden üç kat daha fazla.
Tonne ve meslektaşları, metrekareye düşen her 3 mikrogram daha fazla kirlilikte kadınlarda ve erkeklerdeki kemiğin mineral yoğunluklarında, omurgada santimetrekare başına ortalama 0,011 gram kalçadaysa 0,004 gram düşüş olduğunu tespit ettiler. PM2.5’in alt kümesi olan siyah karbonun da düşük kemiğin kütlesi ile bağlantılı olduğu ortaya çıktı.
Araştırmaya konu olan insanların yarısından fazlası, yemek pişirmek için çevrenin kirletilmesine yol açan katı yakıtlar kullanıyor. Ancak bu insanlarda kapalı ortam hava kirliliğiyle kemiğin kütlesi arasında bir bağlantı tespit edilemedi. Bu nedenle kemik kütlesini esas etkileyen unsurun açık havadaki kirlilik olduğu sonucuna varıldı.
Kemiğin kütlesini hava kirliliğine bağlayan araştırmalar hâlâ gelişim aşamasında ve bunların çoğu gelişmiş ülkelerdeki yaşlı insanlara odaklanmış durumda. Daha eski çalışmalar bu nedenden dolayı ikna ediciliğini kaybettiğini savunan Tonne, buna rağmen kimi araştırmalarda bağlantılar bulduğunu belirterek 2017 yılında Boston’da erkekler arasında yapılan bir araştırmayı hatırlatıyor.
Araştırmayı gerçekleştiren topluluğun içerisinde bulunan Diddier Prada, ABD’de PM2.5 kirlilik seviyesinin yılda kemik erimesi kaynaklı 86 bin kemik kırığı ile bağdaştırılabileceğini söylüyor. Çoğu insanın en yüksek kemiğin kütlesine 20 ile 30 yaşları arasında eriştiğini kaydeden araştırmacı, bu noktadaki bir azalışın ilerleyen yaşlarda kemik erimesinin artabileceğine dikkat çekiyor.
