Tiktaalik; Chicago üniversitesinden Neil Shubin, “Balıklar karada hayatta kalabilecek şekilde nasıl evrimleştiler?” sorusu harekete geçmesini sağladı.
390 milyon yıl önceki, yüzgeçleri karasal uzuvlara en çok benzeyen (lobe-finned fish) balıklar tatlı sularda yaşıyor; 360 milyon yıl önceki amfibiler de tatlı sularda yaşıyor. İşte Neil bu bilgilerden hareketle; bu balıkla amfibi arasında bir ara tür varsa tatlı suların civarında bulunan 375 milyon yaşındaki kayalara araştırma yapmaya başlıdı.
Bu kriterlere uyan daha önce üzerinde çalışılmamış bir alan buluyor. Kanada’nın kuzeyinde, arktik denizi dolaylarında ve 5 yıl hiçbir getirisi olmayan kazıların sonunda aradığını bulundu. ” Tiktaalik “
Evrim gerçeği tüm bilimselliğe dayanarak tiktaalik ile bir kez daha kanıtlanıyor.
Bahsi geçen 3 tür:
İnuit dilindeki anlamı “büyük tatlı su balığı” olan, balıklar ile karada yaşayan ilkel hayvanlar arasındaki ara basamağı gösteren fosil. Bu fosili bulan bilim adamları buldukları yerde çalışmalarına izin veren inuit halkına minnetlerini göstermek için ismi onların önermesini istendi. Siksagiaq ve tiktaalik olmak üzere iki isim önerildi. Hem anlamından hem de telaffuzunun daha kolay olmasından dolayı ikinci isim seçildi.
Tiktaalik ’ten önceki bütün balıklarda, kafatasını omuzlara bağlayan bir kemik kümesi bulunurken tiktaalik’in kafası omuzlarından tamamen bağımsızdır. Baş ve omuzlarının bu konumu, amfibiler, sürüngenler, kuşlar ve bizlerin de dahil olduğu memelilerle ortaktır.
375 milyon yıl önce tiktaalik’in yanında bulunan balıkların boyu 2 metre, başları basket topu büyüklüğünde, dişleri demiryolu çivisi kadar ve kanca şeklindeydi. bu ortamda bulunan balıklar hayatta kalmak için irileşmek, silahlanmak ya da sudan çıkmak zorundaydı. Tiktaalik savaşmaktan kaçınmış ve sudan çıkarak hayatta kalmayı tercih etmiş.
